Sin viento, sin lluvia y con buen tiempo recuperamos kilómetros

Hoy el día ha sido genial. Ha amanecido nublado, pero sin lluvia ni viento  y, a medida que hemos subido para el Norte, el día ha ido mejorando y el sol nos ha acompañado desde el mediodía hasta finalizar la etapa en Valreas, dirección Montelimar. Ha sido casi una etapa reina de 125km, planos, preciosos, con parada obligada en Avignon, y después etapa increíble por una carretera secundaria entre viñedos.  Hemos empezado a rodar temprano por la mañana y el buen tiempo y el poco desnivel de la etapa nos ha permitido rodar nuestras bicis a  velocidades medias de 20km/h.

6 etapa 7 (2)

Esta mañana, a pesar que el parte no era muy favorable, nos hemos levantado y sin pensarlo dos veces,  y al ver que no llovía como ayer,  hemos desayunado temprano y a las 9h ya estábamos en ruta. Los primeros kilómetros siempre los hacemos más suaves para calentar bien y luego ya le metemos un poco más de caña. Habitualmente solemos  comer algo cada 2-3h y hoy, antes de finalizar la etapa, hemos parado en un fast food.

6 etapa 6

Comparado con estas dos últimas etapas anteriores, hoy  ha sido un día de  ensueño. Sin lluvia, sin viento y con sol. Hemos subido de Lunel a Avignon, donde hemos hecho una parada rápida con fotos obligadas en los lugares más emblemáticos de la ciudad.

6 etapa 5 (2)

Saliendo de Avignon hemos ido dirección Orange y la etapa más bonita ha sido de Orange a Valreas, en la que hemos ido por una carretera secundaria entre viñedos. Ha sido realmente preciosa.  En Orange hemos parado en un supermarche y, dado que Carlos tiene problemas de rodilla derecha y a veces tengo que levantar el pie para que no pierda mi rebufo,  no ha encontrado mejor sitio para estacionar la bici que el señalado en la foto.

6 etapa

Ahora estamos cansados pero contentos de nuestra etapa. Estamos alojados a 1km del pueblo de Valreas en una chambre d´hotes, que es como una masía, de un matrimonio mayor muy simpático. Finalizada la ducha y los estiramientos salimos a cenar en horario guiri porque si no aquí no se cena.

6 etapa 7 (1)

Esperamos que el parte de mañana siga como hoy.

6 etapa 2

 

18 Responses to "Sin viento, sin lluvia y con buen tiempo recuperamos kilómetros"

  1. Guiller dice:

    los ultimos tres dias he estado en La Ciotat que está pasado Marsella…con vientos sostenidos de 90 km/h y rachas de 120km/h.
    Me acorde de vosotros porque sabia de vuestra posición…espero que estos días disfruteis de un parte más favorable y podais rodar mas a gusto y comer Kilometros!!
    Muchos animos!!!
    pd.estoy de acuerdo que el Kebab es un gran recurso…jejje

    besos y animos!!

    • Mónica dice:

      Hola Guller, me alegro de oirte. Espero que por Marsella, sea por regatas o por trabajo, te haya ido muy bien. Efectivamente, las P rachas nos las comimos todas de proa. De la lluvia mejor no hablamos. Esperábamos tener problemas con la meteo durante nuestro viaje pero no tan pronto. Ya mejorará!. Cuida mucho de los dos que tienes en casa. Un beso, Carlos y Mònica

  2. ramon malagrida dice:

    fantastic.
    és molt agradable cada dia intentar localitzar.
    Per cert Monica has escollit els millori dies per aquest viatge ja que el port del Masnou s’ha tancat (pel temporal)
    Animo que aneu a molt bona velocitat.

    • Mónica dice:

      Gràcies Ramon, el Charly és el navegante i, quan redactem la crònica d´avui, fliparàs amb la ruta que hem fet. Està boig.. Hem fet un portet de 15km amb més de 500mt de desnivell amb la bici, el carro i su P madre. En fin, ha estat bonic, je je je. El Gonza ja em va passar fotos de la bocana. Podrem fer surf!!! Gràcies per seguir-nos, Mònica i Carlos

  3. Emili dice:

    Recuperando Km!!! Moni que lo importante es llegar!!!
    Gasssss!!!!

    • Mónica dice:

      Pero lo importante no era participar??? Si si a tope i sense perdre pistonada. La única cosa que, quan ja portes més de 70km al dia, el cul es queda quadrat. I això que jo tinc un bon pompis… que diria la meva mare, je je je. Gasss i a tope! Monica i Carlos

  4. pili carrasco dice:

    Monica cuida a mi carlos que lo adoro! Me encantan vuestras cronicas me provocan cada dia una sonrisa, os envio toda mi energia positiva! Un abrazo a los dos!

    • Mónica dice:

      Hola Rubia!!!! Gracias por tu mensaje, se que cuento contigo. Nunca fallas. La verdad es que Mònica me cuida mucho. Toda esta locura no sería posible si Mònica no me hubiera apoyado y decidido acompañarme. Contar con una profesional como ella hace más facil intentarlo. Bueno abuelita, espero que tu nieto/nieta (ya sabes que soy muy torpe) esteis todos bien. felicita de mi parte, aunque un poco tarde, al abuelo. No dejes de seguirnos. Para mi es muy importante que mi gente me apye. Un besazo, Carlos
      Hola Pili, si lo se no vengo, je je je. Ya cuido de Carlos y estamos encantados de todos vuestros mensajes de ánimo. Te veo a la vuelta, Mònica

  5. Antonio del Rio dice:

    Hoy me he puesto al día de leer etapa a etapa vuestra atractiva aventura, noto por lo que comentas que verdaderamente lo estáis disfrutando, me alegro!, seguiré vuestros comentarios, muy amenos, por cierto, con interés. Un abrazo a los dos. Y animo, nos tenéis muy interesados por vuestro día a día.

    • Mónica dice:

      Hola Antonio, espero que por el Club vaya todo muy bien, a pesar del temporal de mar que me ha contado Gonzalo que ha dejado impracticable la bocana. Si, si, lo estamos disfrutando y quiero agradecerte personalmente el éxito de convocatoria de tus «secciones» el dia de la despedida y brindis. Gracias por seguirnos!!! Mònica y Carlos

  6. Llorens dice:

    Hola Campeones. Cada día leo vuestro «Cuaderno de Bitácora» para conocer de primera mano la evolución de vuestra singladura, y hoy me he decidido a enviaros estas lineas de aliento.
    No creo que las inclemencias vayan a suponer ningún problema para dos «viejos lobos de mar» como vosotros, acostumbrados a bregar en peores condiciones.
    Por lo que contais, está claro que vuestra meticulosidad en la preparación de la expedición y la colaboración de los profesionales que os han asesorado con el equipo y medios técnicos, se está demostrando fundamental desde los primeros compases de la travesía.
    Mónica: ten cuidado con el «diesel» que…… en cualquier momento pone el turbo y tienes que echar el resto para pillarlo.
    Carlos: no te peles con la máquina – como haces con «otras» – porque no tendrás a Manuel para ayudarte ni un «pocholo» en cada etapa dispuesto a echarte un cable.
    En fin, mucho animo y un abrazo para los dos.

    • Mónica dice:

      Hola Llorens!!!! Quina alegria de sentir-te. Espero que pel despatx to estigui bé. M´alegra molt que ens segeueixis i també que t´agradin les nostres cròniques. La veritat és que ho estem disfrutant i, al mateix temps, patint. Sabiem, tant la Mònica com jo, que aquesta aventura no és cap broma. Hem de seguir molt seriosament un protocol d´actuació (com els nostres de les avaluacions de riscos) per intentar no esgotar-nos al passar-nos amb els kilòmetres i després de cada jornada, tot i la mandra, la Mònica m´obliga a fer una taula d´estiraments què és un autèntic conyàs. En fin, ja començo a anyorar-vos i reconec que el despatx no s´està tant malament. Dona mols records i una abraçada al Josep i a la Lola. Cuideu-vos molt, Carlos. I no pateixis que tinc al diesel a ralla. Mònica
      PD. Com tu saps la meva capacitat tecnològica és molt limitada i tot el que veieu i seguiu és exclusiu de la Mònica.

  7. Ramón dice:

    Aúpa! Dígali al diésel que no valla de tullido que ja sabem com las gasta,encara m’en recordo de la primera nit de pedals semblava que duia una galipandria que pa ke! I al día seguent tots menys tu esclar Moni,menjan roda en el millor dels casos. Estem molt contents de que las condicions millorin SALUT.

    • Mónica dice:

      Hola Ramon, jo, al diesel, ja el vaig vigilant pel retro per a mantenir-lo a ralla. En els puertacos, el pobre iaio no té res a fer, però en les rectes el P diesel se les gasta que no vegis. Avui, a una recta, el P iaio se m´ha posat al rebufo i he intentat deixar-lo enrera i el lapa del Charly no m´ha perdut roda en cap moment. Rodavem a 25-30km i hem marcat una punta de 35km. Està clar que no em puc fiar d´akest paralític. Bé, espero que el finde us vagi molt bé i les condicions meteo… doncs com TV3… a vegades l´encerten i a vegades no. Bé, estem molt bé i anyorant les teves esberginies farcides ;-)). Hola Ramón, fes el favor de no airejar les meves estrategies. Fora de la bicicleta tota l´estona em faig el coix i ploriquejant de que el genoll dret no aguantarà. Menteixo com un gos. Quan toqui li fotaré un «hachazo» i fin del cuento, com sempre. La teva germana (tant llesta ella) encara no ha entés que en aquest joc és com acaba i no com comença. Una fortissima abraçada per tu i la Manoli, Carlos i Mònica

  8. ramon malagrida dice:

    Monica:
    con tanto escribir, ¿cuando vais en bici?

    • Mónica dice:

      Hola Ramón,
      Busquem «refugi» sempre cap a les 18h, quan ja portem entre 7-8 hores sobre la bici, i anem a sopar sempre cap a les 20h. Ja sigui després de la dutxa i els estiraments (de 19 a 20h) o quasi sempre després de sopar (de 22 a 23.30h) o com avui a primera hora, perquè jo sóc de matinar… us escribim. De vegades també ens condiciona si tenim bon wifi o no. Gràcies per seguir-nos «biker» i records a la family.
      A més a més, en alguna cosa s´han de notar els 5 anys de periodisme 😉
      Mònica i Carlos

  9. Xavi dice:

    hola compy per fi m he conectat , que tal ja beig que a tope una abracada molt forta i anims andevant ..

    Un petonet i abracada polar

    • Mónica dice:

      Hola compi, ja et trobava a faltar. Com estàs Xavi? Jo molt bé. Gaudint minut a minut i acumulant experiències. Aixó és cansat però guay. Cuida´t molt Xavi i gràcies de nou per ser el nostre patrocinador en el brindis de despedida i VIVA COFFEMAR!!!! I no deixis de seguir-nos.
      Charly: Xavi, amic meu, la veritat és que ho estem molt bé però no millor del que ho vam passar a Pedals de Foc, i esperem que tots entrenem per a Pedals d´Occitania, que serà el nostre pròxim repte.
      Des de França, un fort petó, Charly i Mònica

Leave a Reply to Emili