Etapa de transición por buena carretera de Bourg en Bresse a Poligny

La etapa de hoy ha sido buena de temperatura, sin menos sol que nuestro cruce de Lyon, pero buena para rodar. Hemos abandonado el hotel de Bourg en Bresse después de un buen descanso y hemos rodado a muy buen ritmo y por excepcional asfalto hasta Poligny. Han sido 97km en una etapa de transición en nuestro ascenso hacia el Norte.

Solo dejar el hotel ,y a pocos quilómetros de salir, he querido hacerme esta foto porque, la verdad, he sentido una gran emoción al ver ya indicadas las ciudades Nancy, Mulhouse.

P1020474

La etapa ha sido muy buena  por el  buen asfalto por donde hemos rodado, donde nuestras bicis han vuelto a volar a 20-25km/h, y con un ritmo muy sostenido. Hoy es el día que hemos rodado más en “formación” o como «burros» 😉 y Charly ha cogido mi rueda para no soltarla prácticamente toda la etapa.

P1020482

En la plaza de Coligny hemos hecho nuestra habitual parada de fruta y luego hemos comido en Lon Le Saunier. La tarde ha sido muy aprovechada hasta llegar a Poligny.

P1020477

Destacar en esta etapa, como apreciareis en esta foto, la metamorfosis que está sufriendo Carlos, desde que salió de Barcelona. Salió hecho un pincel y, la vida en la carretera, lo está transformando en un trotamundos,  tanto física como mentalmente. Esperamos que, con la luna, vuelva lo antes posible a su estado natural.

P1020438

15 Responses to "Etapa de transición por buena carretera de Bourg en Bresse a Poligny"

  1. Bon dia nois!
    Anims! aviat ho tindreu fet i aleshores se us girarà més feina encara, la de posar en odre els records i treure’n el profit que l’esforç es mereix … i seguir … ep! i algun continent o part de el podem fer junts! Jajaja. Bona Sort!

    • Mónica dice:

      Hola Eduard,
      Gràcies per les teves paraules, venint d´una persona que ha creuat, com nosaltres, Brasil en bici té molt de pes. Segur que, quan tornem, tindrem feina però saps allò que diuen que sarna con gusto no pica… a nosaltres ens passa aixó. Em fa molta ilusió que ens segueixis, Mònica

  2. alfredo vazquez dice:

    Que ritmo!!! Mónica a ver si nos contáis un poco vuestros horarios, y cuantas horas os pasáis en la bici.
    Vero que de momento váis de coña. este fin de semana os hemos echad de menos en l’estartit, un fin de semana impresionante de sol y vientos medios. Un fuerte abrazo a los dos

    • Mónica dice:

      Hola Fredy, ya os hemos seguido la regata, cabrones! No te creas que, tanto Mònica como yo, no estamos echando de menos navegar con todos vosotros. Cuando acabemos con esto, desenfundaremos los Laser, ya que no los hemos tocado desde el Europeo de Roses. En la próxima crónica Mònica me comenta que va a contaros nuestro horario y rutinas diarias. Queda claro que yo me lo curro menos que ella. En esto de la bici no hay nada mejor, que tener un gregario que te lleve la rueda. Un abrazo y aquí tambén os echamos de menos, Carlos y Mónica

  3. agustin escalza dice:

    Sigo con entusiasmo vuestra aventura, cuando el curro me lo permite y no recibo órdens de mi herana Elena¡¡¡¡ veo que vais a buen ritmo, por mi experiencia en rutas largas de enduro por tierras africanas y la cruzada del atlantico al final sin darte cuenta vas avanzando y superando incomodidades ….. animo y a por ello. abrazos.

    • Mónica dice:

      Muchas gracias por seguirnos, Agustín. Esto es algo diferente a tus aventuras en el desierto y en el Atlántico porque las 8-10h desde que nos ponemos el culotte no te las quita nadie. Yo creo que estamos subiendo demasiado rápido, no se si lo pagaremos. Además, hoy ha sido un día muy frío y lluvioso que nos hace pensar que iremos bajando un poco el ritmo. Posiblemente, tomemos un descanso en 2-3 días. Sabes que cuento contigo y un fuete abrazo, Carlos y Mònica

  4. Sandra dice:

    Hola¡ ya estamos en Ponte! A ver si t veo hoy en skype..
    Ir con cuidado!!

  5. Ramón dice:

    Segur que es el Carlos? Sembla que fa bona cara encara que estigui malament que ho digui jo cada cop esta mes guapo,perdona Elena no te preocupes estoy casado. Ánims team sou els millors

    • Mónica dice:

      Hola Ramon, el gay del Charly és un «quejica», però aixó la Elena ja ho sap i trankil k no estamos tan mal 😉 Cuidat i una abraçada, Moni

  6. Luis Garriga dice:

    Veo que os habéis hecho un amiguete nuevo (panocha). Lleva vuestra misma dirección o va a fuengirola? Que no decaiga ese humor que te cararteriza Carlos y ni luna, ni nada lo arregla mejor que un par de gin-tonic.Que van bien hasta para las rampas. Un abrazo

    • Mónica dice:

      Hola Luis, todabia no he perdido el humor y no creo que lo piera porque, la verdad, es que hablo más con mi culo que con Monica, diciéndole que tranquilo, tranquilo, que ya queda menos. El problema está en que cualquier día de estos seguro que me contesta. El personaje en cuestión, con el que hemos tenido la oportunidad de charlar, es un alemán que viene precisamente de Barcelona y seguro que utiliza tu estrategia, porque el rato que hablé con él, si enciendo una cerilla volamos los dos y los P carros. Un abrazo, Carlos y Monica.

  7. Jaime Puig dice:

    Como estais disfrutando,!! por lo menos es lo que parece al leer vuestras cronicas y ver las fotos, al ritmo que vais llegareis en mucho menos tiempo, Veo que os habeis encontrado un colega….., de Carlos nada, ni la bici se le parece, solo un poco el remolque, si carlos cambia es para mejor segun vemos en las fotos,. un abrazo Jaime

    • Mónica dice:

      Hola Jaime, gracias por seguirnos. La verdad es que lo estamos pasando muy bien. Sorprendentemente, los entrenos están dando su resultados. Pero esto es muy largo. Supongo que bajaremos un poco el ritmo y posiblemente aprovechemos esta ola de frío para hacer algún descanso. Efectivamente, el de la foto no soy yo, pero no creo que tarde mucho en tener ese aspecto. Un abrazo, Carlos y Mònica

  8. Foncu dice:

    Jajaja hola moni ya me imagino a charly a rebufo intentando seguir tu ritmo…dile que pase a proa de vez en cuando! ….buenas etapas! Ánimos!

Leave a Reply